Tak pisał ks. Józef Tischner w „Panoramie” w 1993 r. Józef Tischner (pseud. Wawrzek Chowaniec, Molinista, Józek Szkolny, Jegomość Józek) urodził się 12 III 1931 r. w Starym Sączu, w nauczycielskiej rodzinie. Ojciec był kierownikiem szkoły w Łopusznej. W czasie wojny rodzina Tischnerów opuściła Łopuszną. Do 1942 r. mieszkali w Rogoźniku. W 1945 r. rozpoczął Tischner naukę w gimnazjum w Nowym Targu, gdzie zdał tzw. dużą maturę. W maju 1950 r. został studentem Wydziału Teologicznego UJ w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął, z rąk biskupa Franciszka Jopa, 6 czerwca 1955 r.

W latach 1955-1957 studiował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po powrocie do Krakowa kontynuował studia na Wydziale Historyczno-Filozoficznym UJ. Równocześnie pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Chrzanowie i parafii św. Kazimierza w Krakowie. W 1963 r. obronił doktorat na UJ, a w 1974 r. habilitował się w ATK. Od 1963 r. wykładał filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym, później na Papieskim Wydziale Teologicznym, a od 1981 r. w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Był cenionym rekolekcjonistą i wykładowcą. Od 1980 r. wykładał filozofię dramatu w PWST w Krakowie oraz filozofię na Wydziale Filologicznym na UJ. W roku 1981 pełnił funkcję dziekana na Wydziale Filozoficznym PAT, a od 1985 r. był profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. Był współzałożycielem i prezydentem Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu. Autor wielu książek, w tym dziel filozoficznych: „Filozofia dramatu”, „Spór o istnienie człowieka”, oraz zbioru szkiców i esejów: „Świat ludzkiej nadziei”, „Etyka solidarności”, „Tischner czyta katechizm”. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje utwór nawiązujący do tradycji góralskiej gawędy, napisany gwarą podhalańską w roku 1997, pt. „Historia filozofii po góralsku”. Popularność przyniosły Tischnerowi programy telewizyjne i audycje radiowe. W latach siedemdziesiątych stał się znaną postacią w życiu intelektualnym Polski.

W ostatnich latach życia zachorował na raka krtani. Zmarł 28 czerwca 2000 r. w Krakowie, został pochowany 2 lipca w Łopusznej. Od 2001 r. jest przyznawana przez miesięcznik i Wydawnictwo „Znak” nagroda Jego imienia. Wiedeński Instytut Nauk o Człowieku przyznaje od 2003 r. stypendia dla młodych polskich naukowców imienia Józefa Tischnera. Od roku 2003 w Krakowie działa Fundacja „Instytut Myśli Józefa Tischnera”, która stawia sobie za cel ochronę i upowszechnianie intelektualnego dorobku swego Patrona oraz twórczą kontynuację najważniejszych wątków Jego filozofii. Pomnikami są szkoły Jego imienia, hospicja. Jest patronem Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Tarnowie, która jako pierwsza przyjęła Jego imię 10 marca 2001 r. Poświęcamy ten przewodnik wielkiemu myślicielowi, wspaniałemu kapłanowi, człowiekowi o wielkim sercu, obdarzonemu niezwykłą charyzmą, wyrozumiałemu dla ludzkich słabości, posiadającemu nieprzeciętne poczucie humoru. Każdy, kto pamięta ks. Józefa Tischnera, miał okazję Go spotkać, czyta Jego książki albo chodzi tymi samymi górskimi szlakami, będzie mógł wybrać się w nostalgiczną podróż do miejsc, z którymi związany był Józef Tischner.